در بسیاری از مباحث مدیریتی، سازمان به بدن انسان تشبیه می­شود، چرا که سازمان نیز یک موجود پویا و زنده است. همانطوری که پیش نیاز انجام هر درمان و بهبود در بدن، انجام آزمایش­های کاملی از وضعیت بدن انسان است و هر چه دقت این آزمایش ها بیشتر و دقیق تر باشد بهبودها و فرایند درمان موثرتر خواهد بود، در مورد ایجاد اصلاحات و حرکت به سوی رشد و پیشرفت سازمان نیز انجام فرایند آسیب­ شناسی همین حکم را دارد و با انجام این فرایند سعی در یافتن معضلات و تنگناهایی داریم که ممکن است به عنوان سدی مانع حرکت سازمان در مسیر بهبود باشند.

سازمانها با هدف بهبود نظام­های موجود و استقرار نظام­های جدید مدیریتی، بهبود بهره ­وری منابع و تجهیزات، بهبود تعاملات با مشتریان و افزایش قدرت رقابت­ پذیری و به منظور برنامه ­ریزی برای بهبود وضعیت خود نیازمند شناخت آسیب­های موجود می­باشد. این آسیب­ها ممکن است در حوزه ستاد، صف و یا نظام­های مدیریتی آن باشد. آسیب ­شناسی بر اساس نیاز و انتظار مدیران عالی سازمانها و با هدف «کمک به تحقق سودآوری عملیاتی پایدار، افزایش قدرت رقابت پذیری با سایر رقبا، بهبود تعاملات و افزایش رضایتمندی مشتریان، شناسایی عارضه­ ها و تهیه برنامه بهبود» تعریف و آغاز می گردد.

با توجه به اینکه مدلهای متعددی نظیر زنجیره ارزش پورتر، مدل ویزبورد، مدل بین اند کمپانی و سایر مدلها به منظور آسیب­ شناسی مورد استفاده قرار می گیرند ولی با توجه به اینکه هر شرکت یا سازمانی شرایط و ویژگیهای خاص خود را دارد لذا به منظور برنامه­ ریزی برای هر اقدامی نیازمند انتخاب یک مدل مناسب می­باشیم تا در حین مراحل مختلف شناخت، برنامه ­ریزی، اقدام و نظارت راهنمای محققین و مدیران باشد. بر اساس تجربیات گذشته و با استفاده از متدلوژی­ها و مدلهای مختلف موجود، متناسب با ماهیت فرایندها، مقتضیات شرکت و نوع صنعت کسب و کار، یک مدل بومی برای هر شرکت/سازمان طراحی و پس از شناخت وضعیت موجود، مشکلات، معایب، چالش­ها و عارضه­ ها شناسایی و تحلیل میگردد.

به منظور شناخت كلان شاخص­های کلیدی عملکرد، نسبتهاي نقدينگي، نسبتهاي سودآوري، نسبتهاي تجاري و نسبتهاي اهرمي شرکت مبتنی بر صورتهای مالي تجزيه و تحليل می گردد. همچنین به منظور شناخت میزان انحراف از برنامه، نسبت­های مهم بودجه و صورتهای مالی محاسبه و مقایسه می گردد. به منظور تحلیل نوسانات نسبتهای مالی، تصمیم­گیریهای مهم اتخاذ شده توسط هیات مدیره طی سالهای گذشته بررسی می شود.

انجام فعاليت عارضه يابي به عنوان گام اوليه در تعريف اقدامات لازم براي توسعه ظرفيت مديريت و نظام هاي مديريتي و اصلاح عملكرد سازمان فعاليتي بسيار ضروري و گامي مهم برای برنامه ریزی راهبردی در سازمان است.

 

 

 

زیربخش ها:

 

 

تجربیات:

 

>> دانلود کاتالوگ

بیشتر بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *